Met een aangenaam spannend gemengd gevoel van terughoudend en trots heb ik Maker op mijn twitterprofiel gezet. Makers zullen de wereld redden: mensen die het heft in eigen handen nemen zijn de enigen die de toekomst goed voor ogen hebben. Maar hoe maak je die Makers? En wat is de rol van ouders in het maken van de nieuwe Makers?

Wie zijn dat dan, die Makers?

Makers maken 3d geprinte intelligente prothesearmen voor kinderen die een hand missen. Goedkoop, snel en godzijdank niet huidkleurig (Want dat vind geen enkel kind cool). Heel bewonderenswaardig en vreselijk belangrijk. Eeh, ok.

De meeste mensen zijn niet dit soort makers. Die zijn meer als de kok die ik tegenkwam in een Duits hotel. Je kent het wel, zo’n gründlich hotel met stalen regels: alles op orde, alles netjes. Met bij het ontbijt 60 soorten brood met voor iedere soort een eigen tang.

Maar ook eitjes. Eitjes met lachjes erop.

Leve de Duitse chef!

Dat had de kok gedaan. En dit is wat Maker voor mij is.

Dit is Maken

Kleine verbeteringen in je eigen wereld maken. Binnen je eigen capaciteiten (dus nee, je hoeft geen 3d printer expert te worden). Niet gestuurd vanuit een plan of curriculum, maar gewoon als mens. Omdat het een goed idee is.

Klinkt simpel die eitjes, maar toch is maken moeilijk.

Oh jee, een LED!

Regelmatig plaats ik werkbriefjes online met ideeën voor kleine projecten die je op school of thuis kunt doen. Zo heb ik recent op een rottige regendag thuis met de familie zaklampjes zitten klooien. Allemaal een eigen, allemaal een andere.

Met een werkbriefje tot gevolg, zodat iedereen kan delen in onze lol!

 Als ik zoiets online zet is er altijd veel waardering. Dat voelt heerlijk! Maar het heeft ook iets ongemakkelijks. Complimenten krijgen voor zoiets simpels. Want laten we eerlijk zijn: we hebben alleen maar met leds en batterijtjes gespeeld.

Een led en batterij

Zolang leds en batterijtjes moeilijk voelen, komt dat Maken niet van de grond. En er zijn blijkbaar nogal wat barrières te overwinnen.

Kinderen zijn echte makers

Anneke Dorsman (het Klokhuis) zegt het altijd heel mooi: Voordat kinderen naar de basisschool gaan zijn ze echte makers. Alles is materiaal, alles is een plan en regels over hoe het hoort doen het nog niet. Een beetje klooien tot er al dan niet iets moois ontstaat is makkelijk en natuurlijk.

Op school leren we kinderen met zinnige gereedschappen om te gaan. Mogen de kleuters nog wel met blokken rotzooien, aan het einde van de basisschool zijn kinderen goed met pen&papier en en met laptops en tablets. Helemaal klaar voor het volwassen leven. Andere tools heb je niet nodig.

Tech moms kunnen een laptop bedienen

En dat beeld blijft dominant. Als je Google vraagt om plaatjes van Tech moms krijg je dit:

Een tech mom is blijkbaar een vrouw die met telefoons en computers om kan gaan. Heel knap. Zo’n Google definitie komt ergens vandaan. Als maatschappij zien we het bedienen van tablets als techniek.

We zijn de kunst van het leven verleerd

Ik ben dol op Roman Krznaric. Hij beschrijft in zijn boek The Wonderbox dat we the art of living zijn verleerd. Met het besef dat er mensen zijn die officieel creatief (Michelangelo) of expert (mensen die management boeken schrijven) zijn, zijn alle andere mensen het niet meer.

‘It’s spirit and democratic potential drained away.’

We laten het maken over aan mensen die dat officieel kunnen. Maar lekker voelt dat niet.

Onze mindset zit muurvast

Qua maken en creativiteit zijn we collectief in een fixed mindset terecht gekomen. We geloven niet langer dat we creatief of technisch (kunnen) zijn en voelen een grote angst dat beest in de bek te kijken.

Je kent dat wel: in vergaderingen roept altijd wel iemand dat ie niet technisch is als de beamer het niet doet. Zo jammer.

En onnodig!

Ouders van Nederland: jullie zijn aan de beurt

En dus moeten families aan de bak. Want je kunt op school superveel doen en daar zijn veel eigenwijze leraren en docenten mee bezig. Maar ook thuis moeten die makers gemaakt worden. Want jeetje, het gezin is nogal belangrijk voor het vormen van kinderen!

En alleen makers maken makers. Zien maken doet maken. En dus moeten ouders makers worden.

En dat lukt alleen als het voor ouders ook spannend en leuk is.

Veel speeldingen voor families zijn voor de ouders heel saai. Verder dan trots en ontroering kom je als ouder soms niet. Zo heb ik zelf altijd een bloedhekel gehad aan het wachten bij de glijbaan 😉

(beeld: www.degrotespeelgoedwinkel.nl)

Samen spelen moet voor ouders ook de moeite waard zijn.

Het Klokhuis: Zoek het uit

Dat hebben we bijvoorbeeld gemerkt in het maken van de app bij Zoek Het Uit! van het Klokhuis. De app die we (Anneke Dorsman en wij) hebben bedacht zorgt er voor dat kinderen en ouders samen ontdekkingen doen. Ontdekkingen en ervaringen die voor zowel kinderen als ouders nieuw zijn. Flow! 

Klooikoffers

Naar aanleiding van de werkbriefjes die ik maak werk ik nu aan Klooikoffers. Samen met onze school doen we nu een test: kant en klare Klooikoffers die via school gratis worden uitgeleend met daarin een project dat ouders thuis samen met hun kind kunnen doen. Geen bouwdoos, maar creatief werk. Open, maar veilig genoeg voor de faalangstigen. En vooral: samen leren en ontdekken.

De reacties toe nu toe zijn heel positief. De koffers geven structuur en rust en tegelijk genoeg ruimte om zelf plannetjes te maken. Ik houd jullie op de hoogte van de verdere ontwikkeling.

Grote gereedschapskist

Als we alle gezinnen aan het klooien krijgen beheersen kinderen niet alleen pen&papier en de iPad als ze van school komen, maar voelen alle gereedschappen en tools als natuurlijk.

En pas als het zo voelt wordt Maker een gewoon en dagelijks iets.

Koop een soldeerbout!

Dus alle ouders: aan de slag, koop vandaag nog een soldeerbout en wees die gek die vreemde nieuwe dingen introduceert in jullie gezin.

Mijn kinderen vinden me saai

Als ik weer enorm rolmodellerig met mijn soldeerbout zwaai beginnen mijn kinderen steeds vaker licht vermoeid te zuchten. Jammer voor mij, maar goed voor hen. Mijn technische gedoe is inmiddels zo gewoon voor ze dat me smeken af en toe cupcakes met ze te bakken. ‘Zonder techniek mam!’

Mission accomplished.

(Deze blog is ook gepubliceerd op Makered.nl)